Er zijn zo regelmatig van die trends waar ik nooit echt fan van ben. Ik laat ze dan meestal ook gewoon braaf de revue passeren. Al moet ik toegeven dat ik soms stiekem die items mee naar de paskamer neem en toch eens probeer hoe die trend mij zou staan. In de meeste gevallen heeft mijn voor- én mijn buikgevoel gelijk. Al heel snel beslis ik om het stuk toch maar terug aan de verkoper te geven en met lege handen de paskamer te verlaten. Maar deze keer was het anders…
Een tijdje geleden was ik op de jaarlijkse modeshow van Veja in Merksplas. Er passeren tal van bekende en minder bekende Vlamingen de catwalk. Het leuke aan dit event is dat je tot ‘s avonds in de late uren nog kan shoppen aan een flinke korting. De ideale moment om die dingen te proberen en te kopen waar je normaal je geld niet voor zou bovenhalen. Zo viel mijn oog meteen op een, wat ik dacht, groene sweater. Al bleek snel dat dit geen sweater was, maar een kleedje. Niet meteen mijn ding, maar toch ging het mee richting paskamer (samen met nog een 7-tal andere stuks, oops). Eenmaal aan en gepast, volgde al snel een goedkeurende blik van mezelf richting mijn andere ik, mijn spiegelbeeld. Jup, hier ging ik dan, bezwijkend voor opnieuw een trend waarvan ik dacht dat ik ze aan me voorbij zou laten gaan. En van die 7 andere stuks die me vergezelde naar de paskamer hebben er nog 2 de survival op de fittest gewonnen.
Jurk – Tom Tailer @ Veja Merksplas // Schoenen – New Look // Horloge – Fitbit*
Ik moet er toch ook aan wennen hoor! Soms heb ik het gevoel dat ik echt een kleintje ben dan omdat de trui veel langer komt dan dat ik mijn rokjes / kleedjes normaal zou dragen!
Haha, ja inderdaad, dat had ik ook 🙂
Het zal wellicht ook niet mijn enige sweaterdress blijven 😉 hihi!